Ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» του ελληνικού τραγουδιού, πήρε το άλογό του και… στήνει το δικό του μουσικό «πάρτι» (όπως εκείνο το θρυλικό στη Βουλιαγμένη στις 25 Ιουλίου του 1983, παρουσία 70.000 ανθρώπων) στον Παράδεισο. Εκεί, με ένα μπουκάλι ρούμι, θα τον περιμένουν, όπως ο ίδιος θα ήθελε, όλοι οι «προσκεκλημένοι» του: Ο Σαρλό, ο Μπετόβεν, ο Μπόρχες, ο Σινάτρα, ο Τσιτσάνης και οι άλλοι πολλοί ώσπου, σύμφωνα με το άσμα, θα μπουκάρει και ο Ζορό…
Τα ξημερώματα της Τρίτης ο Λουκιανός Κηλαηδόνης «προδόθηκε» από την καρδιά του. Δε βρίσκεται στη ζωή, κάνοντας φτωχότερη τη μουσική, που υπηρέτησε για πέντε δεκαετίες ως συνθέτης αλλά και ερμηνευτής. Μία από τις πιο οικείες και γλυκιές μουσικές φωνές στα αυτιά των Ελλήνων. Ενας μουσικός που «προκαλούσε» μόνο μέσα από τα τραγούδια του, ακολουθώντας έναν σεμνό βίο, απενοχοποιώντας ευγενικά και διδάσκοντας «υποδόρια» μια ολόκληρη γενιά να ζει με το «θέλω». Ένα ελεύθερο πνεύμα αισιοδοξίας και πηγαίας έμπνευσης.
Μίλησε… στην καρδιά
Εγραφε πολιτικά, αλλά όχι πολιτικοποιημένα και στρατευμένα. «Φταίμε κι εμείς» (σ.σ. για τις επιλογές μας) λέει ένα τραγούδι του «αντε κι ο Χατζηπετρής» συνεχίζει, σε ένα μήνυμα που δείχνει πιο επίκαιρο από ποτέ. Στην καρδιά των ποδοσφαιρόφιλων μίλησε απευθείας ένα κομμάτι που έχει μείνει στην ιστορία ως συνοδευτικό αγώνων στις τηλεοπτικές εκπομπές. Είναι 1979, και ο τίτλος του «Αρχίζει το ματς» στον δίσκο «Ψυχραιμία παιδιά». Πρόκειται για τον δεύτερο προσωπικό δίσκο του Λουκιανού με δικά του τραγούδια σε μουσική και στίχο. Στο ποδόσφαιρο ανέκαθεν έβρισκαν έκφραση τα λαϊκά στρώματα, ενώ ήταν στην έξαρσή της (μεταπολιτευτικά) η τάση του κόσμου για δράση, πάρτι, γήπεδα.
Ο Κηλαηδόνης μίλησε στην ψυχή του κόσμου, συνδυάζοντας ποδόσφαιρο και μουσική, με ολίγη από… Γιάννη Διακογιάννη. Ο γνωστότερος σπορτκάστερ της εποχής, με τις εντυπωσιακές γνώσεις, το μειλίχιο ύφος στις περιγραφές και την μετάδοση πληροφοριών από… την αρχιτεκτονική της πόλης που διεξαγόταν ο αγώνας μέχρι και την γεωγραφία της περιοχής. Ο Κηλαηδόνης λοιπόν έγραψε για αυτό το πάθος που γεννά (και γεννιέται από) το ποδόσφαιρο. Οι στίχοι του:
«Αρχίζει το ματς, αδειάσαν οι δρόμοι/Η ώρα ζυγώνει αρχίζει το ματς
Αρχίζει το ματς ερήμωσε η πόλη/ Τρεχάτε κι αρχίζει το ματς/Πω πω γουστάρω να βλέπω κασκόλ/Να βλέπω σημαίες να μπαίνουνε γκολ/Πώς μας ενώνει και πως μας δονεί/Του Διακογιάννη η φωνή/Αρχίζει το ματς/Παράτα με τώρα/Πλησίασ’ η ώρα/
Αρχίζει το ματς/Αρχίζει το ματς/Κανείς μην κουνιέται σωπάστε/Κι αρχίζει το ματς»
Μουσικές και στιγμές
Ποιος δεν το τραγούδησε περιμένοντας να ξεκινήσει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας; Πόσοι δεν το έχουν συνδυάσει με ένα παιχνίδι της ομάδας τους; Από τότε η μουσική αυτή «ντύνει» αγώνες, εκπομπές, αλλά και στιγμές. Ο Κηλαηδόνης είναι μέρος τους. Θα ζει μέσα από αυτές μέσα μας και θα κρατήσει, για όσους τον αγάπησαν, μια… θέση σε αυτό το πάρτι που ετοιμάζει στον Παράδεισο. Αλλωστε, πάντα, στις «τρέλες λέμε ναι»…
