Του Νίκου Κολίτση (Metrosport.gr)
Το Metrosport.gr ανακάλυψε τον μοναδικό γηγενή οπαδό του ΠΑΟΚ στη Μαλεσίνα της Φθιώτιδας, που έχει μετατρέψει το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών του, σε μία «μικρή Τούμπα», με σημαίες και φανέλες του ΠΑΟΚ. Λαϊκός, απλός, αγαπητός σε όλους, υποστηρίζει την ερυθρόλευκη ομάδα του τόπου του, όπου ζει με την οικογένειά του, δε χάνει παιχνίδι, ελπίζει στην άνοδό της (η Μαλεσίνα αγωνίζεται και είναι πρωτοπόρος στο πρωτάθλημα της Α' κατηγορίας της ΕΠΣ Φθιώτιδας, που έχει αναδείξει το Metrosport.gr), ξέρει το προσκήνιο και το παρασκήνιο, το διαιτητή Δημητρόπουλο της Φθιώτιδας και τον new entry star by Metrosport.gr, Γιάννη Σωσώνη, αλλά η καρδιά και το μυαλό του είναι πάντα ασπρόμαυρα.
«Από μικρός έπαιζα στις ταράτσες με τα χαρτάκια και τα γήπεδα, αλλά πάντα, παρά το γεγονός ότι μου άρεσε το ασπρόμαυρο, μου έδιναν τον Άρη. Από το 1978, που άρχισα να καταλαβαίνω, έγινα ΠΑΟΚ, του Κούδα, του Τερζανίδη και του Σαράφη. Τους πρόλαβα όλους. Είμαι πραγματικός ΠΑΟΚτσής. Αν έμενα από τη Λάρισα και πάνω, θα είχα κάθε χρόνο διαρκείας και θα έφευγα από το σπίτι μου συνέχεια. Τώρα έχω να δω τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα από το 1981 που ήμουν φαντάρος στο Πολύκαστρο Κιλκίς. Κοιμόμουν έξω από την Τούμπα, με τα στρατιωτικά, μέχρι να πάρω το λεωφορείο και να φύγω.
Έχω γίνει «ο καλός Παοκτσής της Μαλεσίνας». Γνώρισα τον Βαγγέλη τον Πουρλιοτόπουλο και του εύχομαι να πετύχει ως υπεύθυνος των ακαδημιών του ΠΑΟΚ και το Γιάννη τον Αβραμίδη, που είναι προπονητής της Κ13. Πλήρωνα τη ΝOVA, για να βλέπω μόνο τον ΠΑΟΚ και μετά έκλεινε. Βλέπω τους αγώνες μόνος μου, γιατί έχουμε πολλούς «προπονητές» στο χωριό, όπως και παντού άλλωστε.
Είμαι ευτυχισμένος ΠΑΟΚτσής. Δεν ξέρω πόσο δυστυχισμένος ΠΑΟΚτσής θα ήμουν, αν ήμουν κοντά πάντως. Με πειράζει, όταν χάνει ο ΠΑΟΚ. Κλαίω και με επηρεάζει πολύ, αλλά τα τελευταία χρόνια έχω καταφέρει να το διαχειρίζομαι.
Αν έπαιζε η Μαλεσίνα τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, θα ήμουν ΠΑΟΚ χωρίς συζήτηση. Φαντάζομαι πάντως ένα φιλικό της Μαλεσίνας με τον ΠΑΟΚ. Δε χάνω παιχνίδια του ΠΑΟΚ στη γειτονική Λειβαδειά και όποτε μπορώ πηγαίνω και στην Αθήνα. Αν υπάρχουν οι παλιοί οπαδοί του ΠΑΟΚ που είναι σαν και μένα, αυτοί κρατούν τον ΠΑΟΚ. Αν πηγαίνουν και στο γήπεδο, χαρά στο κουράγιο τους. Αγωνιστικά, οι σημερινοί ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ δε ματώνουν τις φανέλες. Παρομοιάζω τον ΠΑΟΚ με τη Μαλεσίνα, αναφορικά με τον εντοπιότητα. Βγάζουν φιντάνια οι ακαδημίες.
Ελπίζω να κατασταλάξει σε μία ενδεκάδα ο προπονητής του ΠΑΟΚ, να μπούμε στα μπαράζ και να πάρουμε το κύπελλο. Στο δίλημμα Κλάους ή Μπερμπάτοφ, απαντάω και Κλάους και Μπερμπάτοφ. Χωράνε και οι δύο, αλλά μαζί μπροστά, όχι ο ένας πίσω από τον άλλον. Έτσι έχω ονειρευτεί τον ΠΑΟΚ. Ο Τζαβέλλας έχει ψυχή και τον θέλω στην ομάδα. Aν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και ν' αλλάξω κάτι στην ομάδα τη φετινή χρονιά, θα διάλεγα τον αγώνα με τη Ντόρτμουντ, όπου έπρεπε και μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει.
Αυτό που ξεχωρίζει τον οπαδό του ΠΑΟΚ από τους υπόλοιπους των άλλων ομάδων είναι η ΑΓΑΠΗ. Αν είχα δύο τρεις ΠΑΟΚτσήδες εδώ, δεν ξέρω τι θα γινόταν. Ξυπνάω στις 6 η ώρα το πρωί και κατευθείαν μπαίνω διαδίκτυο και βλέπω ΠΑΟΚ. Τόσο υπερβολική είναι η αγάπη μου για τον ΠΑΟΚ; Όχι, αλλά αυτό θέλω ρε φίλε. Δε μου το χαλάει κανένας. Τα νέα παιδιά δεν έχουν την αγάπη που είχαμε εμείς για το ποδόσφαιρο και γι' αυτό ευθύνεται η οικογένεια.
