Ο Βαγγέλης Αγγέλου δεν μπορούσε να κρύψει τον εκνευρισμό και την απογοήτευσή του για τον τρόπο που λειτούργησαν οι διαιτητές στον σημερινό αγώνα του Άρη με το Περιστέρι, που βρήκε νικητές τους φιλοξενούμενους.
«Εγώ λέω κάτι κάθε φορά. Τελειώνοντας ένα παιχνίδι έχω πει πολλές φορές ότι δεν είσαι έτοιμος να κάνεις ανάλυση, αλλά μπορείς να πεις τα κριτήρια παιχνιδιού. Αν κάποιος μου πει για κριτήρια…
Μίλησα με ανθρώπους και μου είπαν να μην μιλάω μετά το παιχνίδι. Δεν μιλάω και στη ζωή που ζούμε δεν θα μιλήσω ποτέ για ό,τι ακούω κι επίσης δεν βλέπω. Πρέπει κάποιος να ξέρει που βρίσκεται.
Θα πω λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να ήμασταν καλύτεροι τα τελευταία τρία λεπτά, αλλά πήραμε λάθος αποφάσεις στην άμυνα. Η όλη κατάσταση επηρέασε τους παίκτες κι αυτό είναι δική μου ευθύνη», είπε ο Αγγέλου στη συνέντευξη Τύπου.
Σε ερώτηση σχετική με το ότι το… «δεν ακούω, δεν μιλάω και δεν βλέπω» ήταν κάποτε ο τρόπος επιβίωσης επί Μαφίας, απάντησε: «Δεν ξέρω αν θα ζω για πάντα. Δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω. Σφυρίζεται επιθετικό φάουλ στον ΜακΓκι όταν είναι κλειδωμένος, βήματα όπου και πάλι ήταν κλειδωμένος…
Το καλάθι του Τζόουνς; Αν ήταν φάουλ, γιατί δεν μέτρησε; Πότε τον αγκάλιασε; Όταν ήταν στο πρώτο βήμα και τον είχε μπροστά του; Δεν καταλαβαίνω τα κριτήρια.
Σέβομαι τους διαιτητές, αλλά δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι. Δεν χρειάζεται να μιλάς. Να πεις τι; Δεν παίζεις καλά απολογείσαι στον κόσμο, στη διοίκηση, στους παίκτες. Θα πω αυτό που λένε: "Κράτα το τιμόνι και κάνε τον σταυρό σου"».
Ρωτήθηκε για το τι είπε στους παίκτες του στα αποδυτήρια, έπειτα από το πρώτο ημίχρονο: «Η ζωή είναι γεμάτη αρνητικά και θετικά απρόοπτα. Δουλειά του παίκτη να προσπαθεί και τρία πράγματα συνθέτουν τον στόχο. Να είναι ανταγωνιστικοί, να μάθει ο ένας τον άλλον και να γίνονται καλύτεροι. Αυτό κάνει αυτή η ομάδα.
Με τους παίκτες είμαι πολύ επιθετικός, ακριβώς γι’ αυτές τις στιγμές. Προπόνηση δεν κάνεις μόνο με την μπάλα, αλλά και με το μυαλό. Προσπαθείς να τον ετοιμάσεις για το δύσκολο. Σήμερα, δεν καταλαβαίνω τίποτε. Δεν θέλω να διαμαρτυρηθώ.
Στοχευμένα φάουλ τα κριτήρια. Πώς γίνεται να έχει αγκαλιάσει ο Τζόουνς τον παίκτη όταν τον έχει μπροστά του; Αν έγινε, γιατί δεν μέτρησε το καλάθι; Ξέρετε πόσες φορές κλείδωσαν χέρια οι παίκτες του Περιστερίου στον ΜακΓκι; Τουλάχιστον έξι. Βλέπω τα κριτήρια της μίας πλευράς και της άλλης. Δεν λέω ότι χάσαμε από αυτό. Δεν μιλάω».
